Instalacje igłofiltrowe stosowane są przede wszystkim do obniżania poziomu wód gruntowych. Najczęściej stosowane są przy odwadnianiu wykopów inżynieryjnych i budowlanych. Podstawowymi elementami instalacji są igłofiltry, rurociąg kolektora ssącego oraz agregat pompowy.

UWAGA: Instalacje igłofiltrowe oraz agregaty pompowe są wrażliwe na niską temperaturę. Zamarznięcie wody w pompie spowoduje jej uszkodzenie. Prace odwodnieniowe w temperaturach poniżej zera powinny być prowadzone pod stałym nadzorem. Nie wolno dopuścić do przerwania przepływu wody a przy temperaturze poniżej -10st C. praca staje się niemożliwa.

Jeśli jesteście Państwo zmuszeni do prowadzenia wykopów również w zimie, proszę pamiętać, że ta woda gruntowa, która zalewa wykopy nie zamarza jedynie pod ziemią. 
Po wydobyciu jej na powierzchnię przy temperaturze powietrza nocą sięgającej - 20 st. C. zamarza niemal natychmiast powodując kosztowne uszkodzenia sprzętu.

Igłofiltry zakończone filtrem, umiejscawiane są w gruncie i stanowią punkty ujęć wodnych. Umożliwiają one pozyskiwanie i odprowadzanie wody z otaczającego go obszaru. W zależności od warunków terenowych i wymagań koniec igłofiltra znajduje się zwykle na głębokości 4-6 m. Nad poziomem gruntu igłofiltry łączone są z kolektorem (w przypadku instalacji IgE 81 umieszczanie w króćcach kolektora uszczelnione uszczelką typu O-ring). Ciąg kolektorów jest łączony ze sobą z wykorzystaniem dodatkowych elementów instalacji takich jak łuki, łączniki i rury przelotowej. Ciąg kolektorów podłączony zostaje do agregatu pompowego. Agregat posiada pompę lub pompy umożliwiające wytwarzanie podciśnienia w instalacji. Uzyskiwane podciśnienie, przy zachowaniu szczelności w instalacji umożliwia pobór wody z gruntu. Pobrana woda jest wydalana przez agregat i kierowana przez rurociąg lub wąż zrzutowy do miejsca odbioru.
Przyjmuje się że jeden poziom igłofiltrów umożliwia obniżenie poziomu wody do 4 m.
W przypadku konieczności znacznego obniżenia poziomu wody, mogą zostać zastosowanie instalacje w układzie wielopiętrowym. W ten sposób poziom wody może zostać obniżony nawet o kilkadziesiąt metrów. Z uwagi na kształt tworzonego leja depresyjnego, koniec igłofiltra powinien być umieszczony ok. 1 m. poniżej oczekiwanej głębokości do której powinien zostać obniżony poziom wody.
Proces odwadniania z reguły jest kontynuowany aż do zakończenia prac w wykopie.

Można wskazać następujące zastosowania instalacji igłofiltrowych:
Okresowe odwodnienie – obniżenie poziomu wody dla prac konstrukcyjnych i inżynieryjnych wymagających wykopów sięgających poniżej naturalnego poziomu wód gruntowych
Odwadnianie wykopów budowlanych
Ogólne obniżenie poziomu wód gruntowych
Odwadnianie geotechniczne: obniżenie poziomu wody celem zwiększenia konsolidacji i stabilności gruntu, redukcji obsunięć itp.
Do innych, rzadziej napotykanych zastosowań można także zaliczyć:
Odwodnienia stosowane w rolnictwie (rzadkie zastosowanie)
Uzyskiwanie wody do celów pitnych, ogrodniczych i nawodnień (rzadkie zastosowanie).

Umieszczanie igłofiltrów w gruncie realizowane jest poprzez proces wpłukiwania. Niezbędny w nim jest dostarczany poprzez węże wpłukujące do rury wpłukującej strumień wodny pod ciśnieniem. Strumień ten umożliwia łatwe wprowadzanie rury wpłukującej w głąb gruntu. Po wprowadzeniu rury do gruntu, wąż wpłukujący zostaje odłączony i do rury wprowadzany jest igłofiltr. Po wprowadzeniu igłofiltra rura wpłukująca wyciągana jest z gruntu. Wpłukany igłofiltr może zostać następnie podłączony do kolektora ssącego.

Igłofiltry instaluje się (posadawia) w gruncie metodą wpłukiwania za pomocą rur wpłukujących połączonych z pompą do wpłukiwania lub hydrantem. Komplet instalacji igłofiltrowej IgE81 zawiera dwa rodzaje rur wpłukujących (obsadowych):

małej średnicy D 51 mm,
dużej średnicy D 133 mm.
o zróżnicowanych długościach dla ułatwienia wpłukiwania na różne głębokości.
Rura wpłukująca 51 służy do instalowania igłofiltrów w gruntach nie wymagających obsypki filtracyjnej, zaś rura wpłukująca 133(poz. 16) służy do instalowania igłofiltrów w przypadkach konieczności stosowania obsypki filtracyjnej .
Obsypkę filtracyjną wykonuje się:
w gruntach przewarstwionych (posiadających warstwy nieprzepuszczalne) na taką wysokość, aby obsypka połączyła wszystkie warstwy odwadnianego gruntu, najczęściej jednak na całej wysokości wpłukania igłofiltru.
w gruntach jednorodnych, pylastych na wysokość 0,5 m nad górną krawędź filtru (praktycznie 2 wiadra obsypki).
Uziarnienie obsypki filtracyjnej dobiera się odpowiednio do gruntu, w którym posadowiony będzie filtr, stosując zasadę według której wielkość ziarn obsypki powinna byc od 5 do 10ciu razy większa od średniej grubości ziarn gruntu.
Igłofiltry instaluje się zwykle co 1 m w uprzednio wyznaczonej linii, zwracając uwagę, aby wszystkie filtry określonego ciągu igłofiltrów (podłączonego do jednej pompy) znajdowały się na jednym poziomie.

Źródło: wg/klaudia.eu